Wibi Soerjadi

Wibi Soerjadi de pianist fenomeen

Wibi Soerjadi begon op zijn elfde met piano spelen en werd al snel de meest befaamde Nederlandse pianist. Dat hij aanleg heeft tot het bespelen van de piano bleek wel toen hij na 3 jaar studeren aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam eindexamen deed. Hiermee behaalde hij de titel als jongst afgestudeerde pianist in de geschiedenis van de school. Hij was toen 20 jaar oud.

Wibi heeft al meerdere prijzen mogen ontvangen voor zijn klassieke pianomuziek als de eerste plek op de Prinses Christina Concours en derde plek op Fransz Lisztconcours. Niet alleen mocht Wibi vele prestigieuze prijzen aannemen, hij heeft ook in vele vooraanstaande concertgebouwen mogen spelen. Denk aan het Concertgebouw in Amsterdam, Konzerthaus en Musik Verein in Wenen en Carnegie Hall in New York.

Disney

Het is wel bekend dat Wibi een groot liefhebber is van Disney. In 2005 kwam er dan ook een grote droom van hem uit. Hij heeft namelijk gespeeld op het 50-jarige jubileum van het California Disney Park in Disneyland Parijs. Niet alleen Disney is een groot liefhebber van het muziek van Wibi maar ook het Koningshuis is fan.

Wibi had in 2007 de eer om geridderd te worden in de Orde van Oranje-Nassau. De toenmalige Koningin Beatrix nam Soerjadi mee om te spelen voor de president van Slovakije. Wibi heeft de dag erna een masterclass gegeven aan de top studenten van de conservatorium in Kosice in aanwezigheid van de Koningin.

Masterclasses

Soerjadi wilt graag zijn kennis en muzikale talenten doorgeven aan getalenteerde pianisten. Wegens deze rede geeft hij meerdere masterclasses. De Wibi Academy werd opgericht toen hij nog in het landgoed Wulperhorst woonde. De masterclasses, zomercursussen en concerten speelde zich toen af in zijn eigen concerthal.

Dance of Devotion

Het Album ‘Dance of Devotion’ kwam in 2009 uit en bestond uit alleen eigen gemaakte composities. Dit is erg ongebruikelijk in de hedendaagse Klassieke muziek. De muziek was gebaseerd op het dressuur stuk dat hij speciaal had geschreven voor de Olympische deelname van Anky van Grunsven.